-
1 singillātim or singulātim
singillātim or singulātim adv. [singuli], one by one, singly, severally, individually: commemorare Singulatim, qualis ego, etc., T.: loqui: civitas non iam singillatim, sed provinciis totis dabatur, to individuals. -
2 singillatim
singillātim or singŭlātim (in many MSS. also sigillātim; contr. collat. form singultim), adv. [singuli], one [p. 1707] by one, singly (class.): sic singillatim nostrum unusquisque movetur, Lucil. ap. Non. 176, 11:singillatim potius quam generatim atque universe loqui,
Cic. Verr. 2, 5, 55, § 143:singillatim de uno quoque genere dicere,
id. Inv. 1, 30, 49; Ter. Phorm. 5, 8 (9), 43; Lucr. 2, 153; 4, 105; Caecil. and Cael. ap. Non. 176, 8 sq.; Cic. Mil. 1, 52, 98 and 99; 1, 55, 107; id. Tusc. 5, 33, 94; id. Phil. 2, 36, 92; id. Div. in Caecil. 15, 50; 22, 72; Caes. B. G. 3, 2 Oud. N. cr.; 5, 4; 5, 52; Sall. C. 49, 4; Suet. Aug. 9; id. Claud. 29. -
3 singulātim
-
4 singulatim
singŭlātim, adv., v. singillatim. -
5 singultim
См. также в других словарях:
singulative — sin·gu·la·tive (sĭngʹgyə lā tĭv, lə tĭv) adj. Of or relating to a linguistic form or construction that expresses a singular entity, often as opposed to a collective, such as rice grain as opposed to rice. n. A singulative form or construction. … … Universalium
ՄԻ — (միոյ կամ միոջ, միում, ʼի միոյ կամ ʼի միոջէ, միով, ʼի միում. գտանի եւ միք, միոց.) NBH 2 0261 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 10c, 11c, 12c, 13c, 14c εἶς, μία, ἔν unus, una, unum. Սկիզբն թուոյ, առաջին ʼի թիւս.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
autre — Autre, com. gen. Il vient de ce mot Latin, Alter, Tout ainsi que Altro, Italien, et Otro, Espagnol, Et signifie une seconde chose par presupposition d une premiere. Car quand on dit, de quelque chose que ce soit, Un autre, ou une autre, on… … Thresor de la langue françoyse